Dixie is donderdag 4 weken. Als ik een echo zou laten maken, zouden er vast en zeker pups te zien zijn, want ze is in veel opzichten ‘anders’. Ze slaapt veel en eet met lange tanden. Normaal gesproken wil ze altijd mee met de wandeling, maar vanmorgen had ze geen zin. Na een paar honderd meter vond ze het wel mooi en bleef demonstratief stilstaan.

Verder is ze natuurlijk dikker. Als ze staat, zie je nog nauwelijks iets, maar als ze zit of ligt, deste meer. Ik kwam een foto van haar vorige dracht tegen, toen was ze ongeveer 4 weken (onderste foto). De bovenste foto heb ik zojuist gemaakt. Na de wandeling van een paar honderd meter moet er natuurlijk weer flink uitgerust worden. Je kunt goed zien dat ze al dikker is dan de vorige keer en haar tepeltjes beginnen ook groter en rozer te worden.

Ik heb besloten om geen echo te laten maken, omdat Dixie erg veel last heeft van wagenziekte en ik stress in dit stadium zoveel mogelijk wil vermijden. Een ritje naar mijn dierenarts kost al gauw een half uur en het is vanwege wegopbrekingen ook nog eens een weg vol hobbels en bochten, waar Dixie altijd erg misselijk van wordt. Daarnaast zal de dierenarts haar buikje scheren en haar op haar rug in een soort kussen leggen, allemaal dingen die ze niet echt leuk vindt. We laten Dixie maar een beetje met rust, dat lijkt me voor haar het fijnst.

Vorige week was haar tailleomvang 44 cm en haar borstomvang 53 cm. Vandaag is haar taille 45 cm en haar borstomvang 56 cm. Haar gewicht is 12,6 kilo, iets zwaarder dan normaal. Sinds haar vorige nestje is er wel ruim een kilo blijven plakken. Goed kosthuis he 🙂

Rond buikje